பாறைச்சுவடுகள்

திரும்பத் திரும்பச் செய்யப்பட்ட
தவறுகளே வாழ்க்கையாகிப் போனது
வயதின் சுமையாலன்றி
ஞபகங்களின் சுமைகளாலேயே
முதுகு கூனல் கண்டது
நடந்து வந்த கால் தடங்கள்
காலமழையில் கரைந்து போயினும்
அவற்றின் பொய் வடிவங்கள் மட்டும்
மனவெளியில் பாறைச்சுவடுகளாய்ப்
பதிந்து ஒட்டிக் கொண்டன
இறந்த காலங்களின் நிழல் வீச்சில்
எதிர் காலங்கள் இருண்டு நெப்பிழந்தன.
ஈட்டாதவற்றின் மீதான ஏக்கங்கள்
ஈட்டியவற்றின் முள் கீறல்கள் மீது
திறந்த புண் மீது அமர்ந்த
ஈக்களாய் மொய்த்தன.
நிழல் விழுந்து
நிலம் கீறல் கண்டது;
பிம்பம் விழுந்து
கண்ணாடி விரிசல் விட்டது.
(வடக்கு வாசல் - ஜூன்,2008)